Εργαλεία του Κτίστη
Εργαλεία του Κτίστη
Το επάγγελμα του κτίστη είναι ένα από τα παλιά επαγγέλματα που επιβιώνουν ακόμη και σήμερα. Η εκμάθηση της «κτιστιτζιής», δηλαδή της οικοδομικής, άρχιζε από νεαρή ηλικία. Ειδικότερα, μετά από απόφαση του πατέρα, ένας νεαρός ηλικίας περίπου 11 έως 12 χρονών εγκατέλειπε το σχολείο και άρχιζε να μαθητεύει σε κάποιο μάστορα για να μάθει την οικοδομική, επειδή δεν υπήρχαν τεχνικές σχολές. Το Καϊμακλί σ΄εκείνα τα παλιά χρόνια ήταν μια παγκύπρια σχολή κτίστων,αφού πολλοί έρχονταν σαν τσιράκια για να μάθουν κοντά σε άλλους μαστόρους τη τέχνη του κτίστη και του πελετζιητή.
Εκθέματα Ενότητας
- Ράμμα: Το ράμμα που ήταν τυλιγμένο στην λίνα το χρησιμοποιούσαν για την ευθυγράμμιση των τοίχων κατά το κτίσιμο.
- Βουρνί: Μετέφεραν τον πιλό στο τόπο της οικοδομής για να το παίρνει από μέσα ο κτίστης.
- Μιστρί: Το χρησιμοποιούσε ο κτίστης για την τοποθέτηση του πιλού και των πλιθαριών κατά το κτίσιμο.
- Μαρτέλλι; Το χρησιμοποιούσαν για το χοντρό πελέκημα των πετρών στις οικοδομές.
- Κουσπί: Το χρησιμοποιούσαν για το λεπτό πελέκημα των πετρών στις οικοδομές.
- Μαρτέλλι; Το χρησιμοποιούσαν για το χοντρό πελέκημα των πετρών στις οικοδομές.
- Κουσπί: Το χρησιμοποιούσαν για το λεπτό πελέκημα των πετρών στις οικοδομές.
- Ζύγι: Το χρησιμοποιούσαν για το ζύγισμα των τειχών κατά την ώρα που κτίζονταν για να είναι ευθείς. Τριβίδι στρογγυλό: Το χρησιμοποιούσαν για το σουβάτισμα των τοίχων των σπιτιών.
- Φαούτα: Τη χρησιμοποιούσαν για την τοποθέτηση του πιλού κατά την εκτέλεση του πρώτου και δεύτερου χεριού στο σουβάτισμα.
- Μαλάς: Τον χρησιμοποιούσαν για το σκόρπισμα του ασβεστόπιλου στον τοίχο την ώρα που σοβάτιζαν.
- Μίστρα: Την χρησιμοποιούσαν για το στρώσιμο του σουβά στο τελευταίο στάδιο.
- Μαλοϋι: Το χρησιμοποιούσαν για τις κορνίζες των σπιτιών και για το σουβάτισμα.
- Μάστρακκας: Τον χρησιμοποιούσαν για το κτύπημα του σμιλαριού και για το σκάλισμα των σκληρών πέτρων.Χρησιμοποιόταν παράλληλα και για την καλύτερη τοποθέτηση των μαρμάρων.
- Φάδι: Το χρησιμοποιούσαν για το φάδιασμα του πατώματος του σπιτιού για να είναι κανονικό.
- Το σπασμένο φάδι και η ιστορία του: Το σπασμένο φάδι άνηκε στον Παναγή Μάγειρα, που εργαζόταν με άλλους κτίστες το 1920 στην ανέγερση της εκκλησίας των Μαρωνιτών στον Κορμακίτη. Μια μέρα ο πρωτομάστορας της οικοδομής, πήγε να ελέγξει αν η εφαρμογή των πέτρων γινόταν κανονικά , αλλά ξαφνικά το περιβάζι έγειρε μαζί με τον πρωτομάστορα και έναν άλλο κτίστη με αποτέλεσμα να σκοτωθούν. Το φάδι έσπασε απο τα κτυπήματα πάνω στις πέτρες καθώς έπεφταν οι δύοο άτυχοι εργάτες.