Προσυντεχνιακή Περίοδος

Προσυντεχνιακή Περίοδος

Η δημιουργία και η ανάπτυξη του κυπριακού συνδικαλιστικού κινήματος καθυστέρησε σημαντικά,γιατί οι συνθήκες που επικρατούσαν δεν επέτρεπαν τη δημιουργία αξιόλογης εργατικής τάξης τις πρώτες δεκαετίες της αγγλοκρατίας. Στην προσυντεχνιακή περίοδο κατά το 1900-1920, αλλά και μετά κατά τη δεκαετία 1930-1940, η έλλειψη Νομοθεσίας Κοινωνικών Ασφαλίσεων και η μεγάλη ανεργία λόγω του ότι οι Άγγλοι δεν ενδιαφέρονταν για την ίδρυση βιομηχανιών και την οικονομική ανάπτυξη της Κύπρου, οδηγούσαν τον κυπριακό λαό σε μια εικόνα αθλιότητας και ταπείνωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Τα πρώτα βήματα για οργάνωση

Οι πρώτες προσπάθειες για ίδρυση Συντεχνιών στην Κύπρο αρχίζουν από το 1915, αλλά η σοβαρή προσπάθεια για τη δημιουργία συνδικαλιστικών εργατικών οργανώσεων γίνεται με την πρωτοβουλία και σκληρή δουλειά των πρώτων κομμουνιστών κατά τη δεκαετία του 1920, όπου ιδρύονται εργατικά σωματεία, εργατικές λέσχες, συντεχνίες και πανεργατικοί σύνδεσμοι στη Λεμεσό και τη Λευκωσία.

  • Μέλη της Συντεχνίας Κτιστών το 1922.
  • Φωτογραφία μιας ομάδας μεταλλωρύχων να βγάζουν το μετάλλευμα με βαγόνια που το έσερναν μουλάρια. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε πως τότε ο θάνατος του μουλαριού αποζημιωνόταν από τον εργοδότη περισσότερα λεφτά από τον θάνατο ενός μεταλλωρύχου.
  • Φωτογραφίες από το λιμάνι Λεμεσού, όπου οι εργάτες (χαμάληδες), μετέφεραν τα φορτία στη ράχη τους.
  • Απόσπασμα από το «Νέο Άνθρωπο» το 1925, που αναφέρεται στη δημιουργία εργατικών συλλόγων και συντεχνιών.
  • Απόσπασμα από την αφήγηση του βετεράνου συνδικαλιστή Σίμου Τσιάρρη, σχετικά με την απεργία των οικοδόμων το 1933 με αιτήματα το οχτάωρο και τις αυξήσεις των μεροκάματων.
  • Ντοκουμέντο για την απεργία στο μεταλλείο Αμιάντου το 1929, από 6000 εργάτες με αφορμή το ψωμί που έφερναν από τα χωριά τους.
  • Απόσπασμα από την αφήγηση του βετεράνου συνδικαλιστή Κυριάκου Ραγουζέου, σχετικά με τις συνεδρίες μέσα στις σπηλιές, λόγω της καταδίωξης από την αποικιακή αστυνομία.